CategoriesReviews

De 5 mooiste tweedehands mountainbikes op FindYourBike

Het is herfst en daarom wordt de racefiets door veel mensen voor heel even ingeruild voor de mountainbike. Op FindYourBike staan veel mooie fietsen op een nieuw baasje te wachten, zo ook deze vijf prima mountainbikes.

1. Cube mountainbike
Cube mountainbikes staan al jaren bekend als geweldige mountainbikes. Deze Cube uit bouwjaar 2017 heeft een hoogwaardig aluminium topframe en een uitstekende geometrie. Daarmee kun je genieten van een perfecte wegligging op zowel verharde als onverharde wegen. Deze Cube uitgerust met 29″ wielen, Magura schijfremmen, een RockShox voorvork en Shimano XT versnellingen, driegroeps.

Prijs: €1100
Klik hier voor de fiets

Cube mountainbike

2. Giant Fathom
Vanwege rugklachten wordt deze mooie Giant Fathom verkocht aan een nieuwe fietsliefhebber. De fiets is volledig afgemonteerd met de Deore XT en SLX groepset en is voorzien van tubeless banden. Er is ongeveer 500 kilometer op gefietst en de fiets heeft vorige maand een onderhoudsbeurt gehad. Bij de fiets krijg je ook: Ergon GP1 handvatten t.w.v. 40 euro, SPD pedalen en eventueel North Wave MTB schoenen (43), een achterspatbord en bidonhouders.

Prijs: €1400
Klik hier voor de fiets 

Giant Fathom

3. Trek Superfly
Weet je nog niet of een mountainbike ook iets voor jou is? Deze tweedehands Trek Superfly is een basismodel waar je het mee kan uitproberen. De fiets heeft een leuk prijskaartje en is afgemonteerd met prima onderdelen. Een Shimano Deore XT achterderailleur, de RockShox Recon Silver RL luchtgeveerde voorvork en diverse onderdelen van Bontrager.

Prijs: €675
Klik hier voor de fiets

Trek superfly

4. Cube Reaction SL
De huidige eigenaar van deze mooie Cube is op zoek naar een nieuwe eigenaar. De fiets is zeer goed onderhouden, zowel bij de fietsenwinkel als na elke rit. De fiets heeft tubeless banden van Schwalbe (Magic Mary) en is afgemonteerd met Campagnolo Xenon. Hij is licht, levendig, efficiënt en klaar om iedere uitdaging aan te gaan.

Prijs: €1150
Klik hier voor de fiets

Cube Reaction SL

5. Focus Black Forest
Er wordt al druk geboden op deze mooie mountainbike uit 2016. De Black Forest SL is gebruikt maar zeker nog in een goede staat. De maat van de fiets is 23 inch met 29 inch banden. De aluminium mountainbike is voorzien van een 2×11 Shimano XT afmontage, een FOX 32 Float voorvork met lockout op het stuur en Shimano M615 schijfremmen.

Prijs: notk
Klik hier voor de fiets

Focus Black Forest

CategoriesReviews

Goede alternatieve tips om fit te blijven in de herfst en winter

Hoe blijf je als fietser fit in de winter met andere sporten?

De dagen worden korter, de kans om doordeweeks bij daglicht te fietsen is al kleiner. En bovendien is het straks te nat om van de weg te genieten. Je kunt je goed kleden voor de kou, maar toch: in de winter kan het geen kwaad om een alternatief te kiezen voor de racefiets. Een mountainbiketocht, een avondje Zwift op zolder of een training op de wielerbaan ligt dan voor de hand. Maar er zijn nog zoveel meer winterse alternatieven. Wat dacht je van hardlopen, fitness, zwemmen, schaatsen of misschien zelfs kickboksen? Oud-profwielrenners Michel Kreder en Martin Benjamin en amateurwielrenner Brian Burggraaf ontdekten goede alternatieve trainingsmogelijkheden voor de wintermaanden en delen die graag. Omdat ze er zelf ook baat bij hebben of hadden. “Het is geen slecht idee, zeker voor je spieren, om af en toe eens iets heel anders te doen.”

Martin Benjamin stond als sprinter met o.a. Theo Bos en Teun Mulder aan de basis van de huidige succesreeks van de baanploeg. Zelf is hij al een tijdje gestopt met wielrennen en is hij actief als personal trainer bij sportschool MB2Sport in Mijdrecht. “Wielrenners waren vroeger heel eenzijdig in hun training. Gelukkig weten we dankzij types als Peter Sagan nu dat het niet alleen om je wielerconditie gaat, maar om je algehele conditie. Dat zaken als core stability heel belangrijk zijn. De tijden en inzichten zijn veranderd.” Buikspieren zijn belangrijk. “En de makkelijkste manier om die te trainen is in een sportschool. Natuurlijk, als je een beetje vindingrijk bent, kun je wat oefeningen verzinnen en die thuis doen, bijvoorbeeld terwijl je tv kijkt, maar met begeleiding in de sportschool is het toch net even wat leuker.” Zeker in de winter, zegt Benjamin, is een sportschool een prettig alternatief. Voor die buikspieren, maar natuurlijk ook om de spierbehendigheid en flexibiliteit op peil te houden. “Je mag de fiets best een tijdje parkeren. Het is goed om in de winter weer trek te krijgen in de fiets, en een periode van rust in te plannen. Je moet weer zin hebben om echt te trainen, om weer in het zadel te stappen. En, in het geval van de meesten, om daarna de duurtraining weer op te pakken.”

Fietsers die in de winter naar de sportschool gaan, kunnen volgens Benjamin het beste eerst opbouwen op de fiets. De kans bestaat dat je dan wat flexibiliteit verliest. Daarna werk je in de sportschool aan je uithoudingsvermogen, gevolgd door explosiviteit en uithoudingsvermogen.

“Het nadeel is dat je als fietser altijd wat stijf en stram bent na een training in de sportschool. Maar uiteindelijk kan een beetje meer spierkracht meer dan wat ook problemen helpen voorkomen.” Een voorbeeld: wie net iets meer spieren heeft, is minder kwetsbaar bij valpartijen. Benjamin: “Ik ben een paar keer van mijn fiets gevallen. Ik ben ervan overtuigd dat ik minder schade heb opgelopen dankzij mijn spieren. Iemand met, bij wijze van spreken, alleen botten en huid is toch kwetsbaarder.”

“VOORAL MET HARDLOPEN MOET JE VOORZICHTIG OPBOUWEN.”

Als je zowel hardloopt als fietst, kan dat een uitstekende kruisbestuiving zijn. Marathonloper Michel Butter bewees dat toen hij na zijn aanvankelijke pensionering ging fietsen met onder anderen Laurens ten Dam. Hij was zo goed in vorm dat hij een poging waagde om de Olympische Spelen in Tokio te halen. Wanneer je de twee sporten combineert, belast je het lichaam telkens op een totaal andere manier. Bij de ene sport elimineer je de spierschade van de andere sport. Bij hardlopen is er sprake van een excentrische belasting: tijdens de landing wordt de spier onder spanning gezet. Tijdens het fietsen daarentegen worden de spieren samengetrokken, een concentrische belasting. Spieren, pezen en botten worden tijdens het hardlopen blootgesteld aan een schokbelasting van drie tot vijf maal hun lichaamsgewicht. Fietsen is beweeglijker omdat de fiets de belasting op zich neemt in plaats van het lichaam. Het opmerkelijke is dat je van hardlopen meestal gewoon kunt genieten als je last hebt van een fietsblessure, zoals een stijve rug of pijnlijke schouders of knieën. Met hardlopen verbrand je meer calorieën in een kortere tijd. Dat komt omdat je als hardloper meer spieren gebruikt: een hardloper moet bij elke stap zijn hele gewicht stabiliseren en ondersteunen. Daarom is het met hardlopen gemakkelijker om gewicht te verliezen, als dat nodig is. Een waarschuwing is altijd op zijn plaats voor de fietser die plotseling gaat hardlopen.


Kreder begon wielrenners te coachen na zijn carrière als wielerprof. Hij heeft één regel: de blik is op meer gericht dan alleen op de fiets. Dat is ook een gouden regel voor de winterperiode die veel frustratie kan voorkomen. Met atleet en trainer. “Ik vraag een sporter altijd eerst: wat zou je zelf willen doen? Ik weet dat de kans op succes veel groter is als iemand het ondersteunt. Als je tegen iemand zegt dat hij in de winter moet gaan mountainbiken, maar hij vindt het niet leuk, dan gaat het niet lukken.” Hij ziet dat indoor trainen op de fiets een populair alternatief is als de dagen korter worden. “Met de technologie van tegenwoordig kan ik in een handomdraai een workout schrijven voor Zwift. Je klikt het aan en je bent op weg. Handig voor de renner, handig voor de trainer. Maar ik moedig andere vormen van training zeker ook aan.” Net als Benjamin adviseert Kreder zijn wielrenners om vooral te werken aan core stability. “Fietsen doe je alleen met je benen, denken we wel eens. Maar dat is natuurlijk niet waar. Het is belangrijk dat je benen al hun kracht kunnen gebruiken op de pedalen. Daarvoor zijn ook je spieren in de onderrug en je buikspieren cruciaal.” Core stability is ook prima te trainen met zwemmen. Met zwemmen gebruik je bijna alle spieren in je lichaam. Bovendien worden de spieren en gewrichten nauwelijks belast en is zwemmen goed voor de hart-longfunctie. “En dat lekkere warme water is natuurlijk nooit verkeerd”, zegt hij.

“SCHAATSEN EN FIETSEN HEBBEN VEEL GEMEEN”

Hoewel, schaatsliefhebber Kreder ziet maar al te graag dat het water bevriest. Met name veel wielrenners combineerden vroeger hun wielercarrière met een schaatscarrière. Piet Kleine en Gert Jakobs zijn daar voorbeelden van. Tegenwoordig is het wielrennen zo professioneel dat bijna niemand het meer aandurft om een marathonlicentie aan te vragen. “Schaatsen is een iets complexere beweging dan wielrennen, maar verder zijn de sporten echt heel vergelijkbaar. Je gebruikt zo’n beetje dezelfde spiergroepen. En ook het gebruik van de hart- en longfunctie van het lichaam is vrijwel identiek. Dus die sporten gaan goed samen. Als ik iemand zou mogen adviseren: wacht niet op natuurijs, maar ga in de winter naar de ijsbaan. Doe niet meteen sprints, maar blijf in de lagere hartslagzones.” Om aan te tonen dat het goed is om te variëren met sporten, haalt Kreder het televisieprogramma Star Wars aan. Joop Zoetemelk deed er ooit aan mee. Hij trainde bijna uitsluitend op de fiets. En dat was te merken, want in veel van de sterslagdisciplines kon hij het niet bijbenen. “Tenenkrommend”, zegt Kreder. “Hoe anders is dat nu. Verschillende ploegen geven hun renners al judolessen, bijvoorbeeld om de kans op valschade te verkleinen. En wielertrainers zijn al lang niet meer eenkennig. Hoe meer variatie, hoe beter.”

Kickboksen
Brian Burggraaf, Nederlands omniumkampioen bij de 40-plussers, ontdekte twee jaar geleden een voor hem nieuwe manier om in vorm te komen. “Ik had net koortsen gehad, was op de weg terug, maar had nog wat in te halen. Een oom van me zei dat ik met kickboksen moest beginnen, en hij nodigde me uit voor een zaktraining. Ik had mijn twijfels, ik kon me niet voorstellen dat ik daar als fietser baat bij zou hebben. En dus meldde ik me onder voorbehoud bij sportschool Haarlem.” Nu, twee jaar later, is hij helemaal bekeerd. “De eerste keer dat ik een paar minuten op zo’n zak had staan beuken, mezelf een paar keer omhoog had geduwd, kreeg ik een enorme trekkracht weg. Het is echt superzwaar. En nog steeds, na een uur trainen, ben ik helemaal op. Maar, het werkt wel. Je valt af, en eerlijk gezegd kan ik dat wel gebruiken. Wat wil je ook als je jezelf helemaal onder schopt op zo’n zak, je zweet enorm. Bovendien, omdat je je buikspieren veel gebruikt, is het echt heel goed voor je.” Dat blijkt ook op de baan. Burggraaf, die onder zijn leeftijdsgenoten een reputatie heeft als sterke criteriumrijder en allround baanrenner, heeft gemerkt dat hij sinds de kickbokstraining meer lucht heeft. Vooral tijdens de evenementen met hoge intensiteit. Tijdens het Nederlands kampioenschap omnium voelde hij zich ongelooflijk sterk, en dat heeft de concurrentie geweten. “Ik heb door de kickbokstraining ook een veel betere controle over mijn hele lichaam gekregen. Nu kan ik veel langer tegen de verzuring in blijven rijden.”

CategoriesReviews

Welk slot voor mijn fiets past het beste bij mij?

Een mountainbikeslot of slot voor je racefiets moet aan andere eisen voldoen dan een fietsslot voor je e-bike of stadsfiets. Als je met je sportfiets een ritje gaat maken, wil je zo min mogelijk gewicht meenemen. Een zwaar kettingslot is dan bijvoorbeeld niet praktisch. Maar wil je ’s avonds je dure sportfiets veilig op slot zetten, dan is een kettingslot wel een goed idee. In deze blog lees je waar je op moet letten bij het uitzoeken van een mountainbikeslot of racefietsslot.

Verschillende fietssloten voor je racefiets of mountainbike
In tegenstelling tot e-bikes en stadsfietsen, heb je voor je sportfiets minder keuze uit fietssloten. Fietsers of mountainbikers willen niet met een te zwaar fietsslot rondlopen. Een MTB slot of slot voor je racefiets is gemaakt om makkelijk mee te nemen in een zadeltas, om je middel, in de achterzak van je fietsshirt of om te monteren op de plaats van een bidonhouder. Laat je je sportfiets lange tijd op een openbare plek staan? Dan is een stevig kettingslot met ART-keurmerk een echte aanrader.

Het kabelslot
Het kabelslot is het meest populair onder wielrenners en mountainbikers. Dit heeft een belangrijke reden. Een kabelslot bestaat uit een flexibele staaldraad met een kunststof omhulsel, waardoor het slot relatief licht en compact is. Hierdoor kunt u het slot gemakkelijk meenemen op uw sportfiets. Vooral voor wielrenners is dit een belangrijk punt, want elke gram telt bergop. Tegelijkertijd is het gewicht en formaat van een kabelslot ook een nadeel. Een kabelslot is erg kwetsbaar en kan gemakkelijk worden doorgesneden. Wil je tijdens je fietstocht iets gaan drinken? Dan is een kabelslot ideaal om je fiets snel, veilig weg te zetten.

kabelslot racefiets of mountainbike
Kabelsloten zijn er in twee soorten sluitmechanismen, namelijk kabelsloten met een cijfercode en met een sleutel. Het voordeel van een kabelslot met een cijferslot is uiteraard dat u geen sleutel kwijt kunt raken. Wil je een kabelslot met cijfercombinatie dat zo compact en tegelijkertijd zo licht mogelijk is om mee te nemen op je fietstocht? Dan is een Abus Combiflex kabelslot perfect voor jou. Dit slot past bijvoorbeeld gemakkelijk in je zadeltas, omdat de kabel eruit getrokken kan worden.

Vind je het prima om je kabelslot te openen met een sleutel? Dan is het Safeman kabelslot een goede optie. Door de ronde vorm van dit compacte slot kun je de kabel na gebruik netjes oprollen.

Het vouwslot
Naast een kabelslot kunt u ook kiezen voor een vouwslot. Dit type slot bestaat uit lange, stevige schakels die u eenvoudig kunt in- of uitvouwen. Een vouwslot is zeer compact en daardoor gemakkelijk mee te nemen op de racefiets of mountainbike. Soms wordt een vouwslot geleverd met een houder voor het frame. Zo kun je je slot gemakkelijk meenemen op je racefiets of mountainbike.

Het nadeel van een vouwslot kan het gebrek aan flexibiliteit zijn, waardoor je je sportfiets niet altijd aan een vast object kunt vastzetten. Wel zijn vouwsloten soms verkrijgbaar in verschillende lengtes.

Wil je een lichtgewicht fietsslot voor bijvoorbeeld op de weg of voor een fietsvakantie? Dan is een Abus vouwslot zeker een aanrader. Een vouwslot van Abus is licht, compact en gemakkelijk mee te nemen.

Het kettingslot
Een kettingslot is een van de veiligste fietssloten om je fiets te beschermen tegen diefstal. Dit komt doordat het slot bestaat uit geharde stalen schakels, waardoor gelegenheidsdieven je fiets niet gemakkelijk kunnen meenemen. Het nadeel van een kettingslot is dat dit slot een stuk zwaarder is dan de andere fietssloten. Als je een zwaar kettingslot aan je frame hangt, kan dat krassen en beschadigingen veroorzaken. Daarom zijn ze minder geschikt voor sportfietsen. Er is echter een oplossing, de kettingsloten van Hiplok kun je als een riem aan je heup dragen. Dit voorkomt veel schade aan uw dure sportfiets.

Kettingslot voor racefiets of mountainbike
Dit fietsslot voor je MTB of racefiets kun je gemakkelijk als een soort riem op je heupen dragen.

Ook worden sommige kettingsloten geleverd met een beschermhoes. Ga je een langere tocht maken? Dan telt elke gram en is het dragen van een kettingslot op je racefiets of mountainbike waarschijnlijk niet de handigste optie.

Berg je racefiets of mountainbike veilig op
Wil je je racefiets of mountainbike voor langere tijd stallen? Dan wil je natuurlijk dat je fiets veilig staat. Zeker als je geen stalling hebt, is het belangrijk om een goed fietsslot aan te schaffen. Het beste is om te kiezen voor een ART slot, of een fietsslot met ART goedkeuring. Dit is ook belangrijk als u uw sportfiets wilt verzekeren. U kunt ook kiezen voor een muur- of grondanker, waarmee u uw fiets stevig aan de muur of grond kunt bevestigen. Deze ankers hebben een dikke beugel van gehard staal, waardoor ze moeilijk te openen zijn. Heeft u beperkte ruimte in uw schuur? In deze blog leest u alles over de beste fiets ophangsystemen.

Lengte van je mountainbikeslot of racefietsslot
Naast het type slot is het ook belangrijk om te kijken naar de lengte van je mountainbikeslot of racefietsslot. Welke lengte je slot moet hebben, is afhankelijk van waar je je slot wilt gaan gebruiken. Heb je een fietsslot nodig omdat je tijdens je rit op de racefiets of MTB af en toe een terrasje wilt pakken? Dan is een kort fietsslot (minder dan 50 cm) al geschikt voor u, zodat u uw wiel aan het frame kunt vastzetten.

Wil je je fiets langer en veiliger stallen? Kies dan voor een langer slot (tussen de 50 en 100 cm). Zo kunt u uw fiets gemakkelijk op slot zetten aan een vast object, zoals een lantaarnpaal, boom of fietsenrek. Wilt u meerdere fietsen tegelijk aan een vast object vergrendelen? Dan kies je best voor een zo lang mogelijk slot (tussen 101 en 150 cm). Houd er wel rekening mee dat een langer slot zwaarder is en moeilijker te vervoeren dan een kort slot.

CategoriesReviews

Getest door Fiets.nl: De Pivot Switchblade 11 pro

Findyourbike en de redactie van Fiets is wel wat gewend als het gaat om luxe fietsen. De ene fiets valt meteen op terwijl de andere geruisloos passeert. Zo is het ook het geval met Switchblade, die onder de categorie lichtgewicht valt. Deze trailfiets met enduro aspiraties heeft een unieke uitstraling en heeft de interesse van Findyourbike en Fiets zeker getrokken. Vandaar dat Fiets.nl er ook voor heeft gekozen om deze fiets te gaan beoordelen.

En zo komt er een flinke doos uit een vrachtwagen geschoven. Daar zit de Pro-uitvoering van de Switchblade in. Een felblauwe fiets (€7599) met alles erop en eraan. Pivot, afkomstig uit Phoenix Arizona heeft inmiddels een ruim assortiment. Van lichtgewicht XC fiets en gravelbike tot ‘top-of-the-bill’ downhillfiets. De Switchblade is het lichtgewicht all-mountain antwoord op de door ons al eerder geteste Firebird. Een progressieve ramsnelle endurobak met dik 160 millimeter veerweg. Geen briljante klimmer, wel een killer berg af. De Switchblade moet deze balans meer naar het midden trekken. Het gewicht is lager, de zitpositie wat minder daal-georiënteerd en de veerweg met 142 millimeter aan de achterzijde duidelijk meer allround dan de Firebird. We nemen de fiets mee naar de Franse Alpen voor een uitgebreide test.

Frame
Tijdens een deelname aan de meerdaagse duo-enduro ‘enduro2’ proberen we prijzen te pakken met de Switchblade. Modderstromen, eindeloze regenbuien en sneeuw op de top aan de start van diverse special stages zorgden ervoor dat we amper actiefoto’s hebben. Maar gefietst is er!

Het volledig carbon frame bestaat uit een vrij eenvoudig gevormde voorste driehoek met ‘vierkante’ buizen. Interne kabelgeleiding, extra boutjes onder de bovenbuis om een ‘B-rad’ tool te kunnen monteren en diverse rubber beschermplaatjes geven direct een luxe indruk. De achtervork bestaat eveneens uit één stuk carbon en het geheel wordt met een DW-Link tot één geheel gecombineerd. Het veersysteem van Dave Weagle met twee tegendraaiende links is zeer sensitief en lijkt bijna een gegarandeerd succes. Hetzelfde systeem gebruikten we ook al op Pivot’s XC raket de Mach 4 29SL. Nog steeds een van de beste cross country-fietsen waar ik tot nu toe op heb gereden.

De geometrie van de fiets is goed, uitgebalanceerd. Zeker niet heel extreem, of vooruitstrevend. Er zijn cross country-fietsen met haast dezelfde waarden. Maar toch kan de fiets prima mee met de concurrent. De voorkant is lang genoeg, de achterkant kort en vinnig. Voor een trailbike ligt het totaalgewicht met 13,2 kilo laag. Zeker wanneer we bedenken wat we met de fiets allemaal hebben uitgevreten.

 

In een eerdere review van dit merk schreef ik al: ‘Een Pivot koop je niet voor even, maar voor het leven’. En ook nu krijgen we weer die indruk. De fiets is zeer luxe afgewerkt. Dure onderdelen monteren is een koud kunstje, maar de details die zijn toegepast bij de Switchblade maken het verschil met de concurrent. Zo zien we rubber of plastic inzetstukjes op allerlei kwetsbare plaatsen. Denk aan de remschijf aan de achterkant. Rondom de draaipunten of onder het bracket.

Ook is de kabelgeleiding slim, zonder schuurplekken en met boutjes die de kabel stevig op zijn plaats houden. De laklaag is stevig, dik. De afwerking is ook hier luxe. Met een krasbestendige lak ben je zeker van een mooie look voor de komende jaren.

 

Onderdelen
Pivot heeft een ruime keuze aan afmontages. Deze ‘Pro’ versie is een mix tussen Shimano XT en XTR. Een aluminium Raceface crankstel is wellicht niet de mooiste keuze, maar wanneer je gek wilt doen kun je kiezen voor volledige AXS afmontage en zelfs Fox LiveValve suspension. Bij deze versie krijg je de handmatige lock-out, maar wel een Factory vork en demper. Inclusief Grip2 cartridge aan de voorzijde. Essentieel om de afstelling optimaal te krijgen. Met het Grip2 binnenwerk kun je namelijk alle mogelijke parameters handmatig instellen. Daarmee bedoelen we buiten de luchtdruk en grote van de luchtkamer (volumespacers) ook de hoge en lage compressie, net als de hoge en lage snelheid rebound.

Wielen en banden zijn van Reynolds en Maxxis. De Industry-Nine achternaaf heeft een belachelijk harde ratel. Of eigenlijk mag dit geen ratel meer genoemd worden. Zeg maar gerust ‘brommende bij’. Heerlijk!

Praktijk
Op pad dan. Buiten wat licht klimwerk licht de focus in de Alpen vooral op het dalen, dag in dag uit. Continu met de snelsten mee. Een flipchip in de link stelt je in staat de balhoofdhoek en hoogte van het bracket te beïnvloeden. We gebruikten vooral de lage setting.

Bij een eerste rit valt vooral het lichte gewicht op. Na behoorlijk wat gespeel met de dempersettings springt vooral het uitfilteren van alle kleine oneffenheden uit. De fiets is zeer snel als het gaat om het aanspreken van de vering. Alle kleine putjes, wortels en stenen worden moeiteloos strakgetrokken terwijl de demper vrij hoog in zijn vering blijft. Klaar voor het echte werk. En dat laatste kan hij moeiteloos aan. Van wortelpaden tot modderige bikeparktrails, van jumplines tot rockdrops. De Switchblade is een lichtgewicht mini-endurobike die ook het heftigere werk niet schuwt. Het DW veersysteem, pakt alles moeiteloos aan en de voorzijde van de fiets is dusdanig stijf dat hij zeer eenvoudig van links naar rechts te sturen is.

Benieuwd naar het volledige aanbod mountainbikes op Findyourbike? Klik dan op onderstaande button

CategoriesReviews

Getest door Fiets.nl: Specialized Levo Gen3

De laatste jaren groeit de fietsenmarkt in een hoog tempo. Dit heeft voornamelijk te maken met de groei van E-bikes, de techniek hiervan wordt constant door ontwikkeld en dat zorgt ervoor dat de industrie moet bijblijven. De afgelopen weken hebben Findyourbike en Fiets.nl mogen proeven van de rijervaring op de derde generatie van de Specialized Levo. De heren van Specialized zijn zelf erg enthousiast over deze luxe fiets en zijn benieuwd naar de mening van Fiets.nl en Findyourbike.  Rob Meeuwessen van fiets.nl doet hieronder zijn verhaal.

De eerste Specialized Levo waar ik op mocht rijden komt uit in 2015. E-biken is al even in opkomst en Specialized blijft zijn elektrisch ondersteunde fietsen maar uitstellen. Maar dan is er op een zonnige zomerdag toch de Levo. Een all-mountain fully met 27,5” wielmaat en als één van de eerste een echt geïntegreerde accu. Specialized werkt samen met Brose en werkt zich vrij rap op richting de top van de apenrots. De Levo is de benchmark. Simpel in gebruik, stil en met serieus goede rij-eigenschappen.

 

In 2018 volgt de Levo zichzelf op. 29er wielen, flinke upgrade in het veerconcept en afgeslankte eigen ontwikkelde motor. Specialized neemt afscheid van Brose en neemt het heft in eigen handen. De fiets ziet er clean uit en zet de concurrentie op scherp. Het topmodel is dan één van de eerste fietsen die onder de 20 kilo duikt. Bijzonder aan de Levo is vooral de ‘clean cockpit’ policy en haast geruisloze motor.

 

Ruim een jaar geleden fiets ik voor het eerst op de Levo SL, een beduidend lichtere fiets met vrijwel dezelfde looks. De helft van het vermogen en daarmee bijna meer ‘fiets’ dan e-bike. De Levo SL is de fiets die je wilt hebben in de lage landen. Fast forward naar 2021. De pandemie op volle sterkte en daarom ga ik niet naar de Levo, maar komt de e-bike naar mij. Als gevolg stoom ik met bus en koffer een week lang het land door van trail naar trail om een goede indruk op te doen van de nieuwste generatie Levo. Generatie 3. Een fiets met nagenoeg dezelfde looks als zijn voorganger. Wel zijn er grote veranderingen in geometrie en motormanagement toegepast. Ook zien we een verandering in wielmaat. Na een 27,5 en 29er model is er nu gekozen voor een mixed-wheelsize concept. 29 aan de voorzijde. 27,5 aan de achterkant. Controle voorop, wendbaarheid bij het achtersteven.

Geometrie
Geen maat small, medium of large meer. De Levo krijgt na de Enduro, Kinevo en nog wat andere modellen ook ’S-Sizing’.  Maar liefst zes maten, waarbij de fiets vooral in de lengte groeit. Zo kies je de framemaat niet enkel passend bij je lichaamslengte. Ook de bijbehorende rij-eigenschappen zijn te kiezen. Maatje kleiner voor een wendbaarder geheel. Een maat groter voor meer controle. De cijfers zijn zeer modern. De S5 die ik test is vergelijkbaar met een XL fiets en meet een reach van 502 millimeter. De balhoofdhoek is 64 graden en met verwisselbare cups aan te passen. Luier of juist steiler. Van 63,5 tot 65 graden. De zitbuis meet 76,2 graden. Nabij het scharnierpunt bij de achteras zien we een flipchip. Hiermee kan het bracket in hoogte versteld worden.

De open frame constructie met a-symetrische demperophanging is gebleven. Wel is de kinematica volledig op de schop gegaan. Als voorbeeld is gebruik gemaakt van het Stumpjumper Evo platform. De do-it-all trailbike zonder ondersteuning. Een progressieve veercurve, met veel gevoel aan het begin van de veerweg en behoorlijk wat ondersteuning halverwege. Hier komen we zo nog op terug.

Buiten een progressieve veercurve is er ook een flinke aanpassing gedaan aan de ‘axlepath’, zeg maar de weg die het achterwiel aflegt tijdens het inveren van de achterdemper. Met opgedane kennis van het Demo downhill platform zijn aanpassingen verwerkt die ervoor moeten zorgen dat het achterwiel tijdens het inveren beter zijn spoor volgt. Doordat het achterwiel eerst naar achter beweegt en dan pas omhoog rolt het wiel veel natuurlijker over obstakels in plaats van dat het er tegen aan ‘botst’. Dit, samen met het sensitieve eerste deel van de veerweg moeten de Levo Gen3 met 160 millimeter veerweg voor en 150 millimeter achter razendsnel maken op oneffen terrein.

Gekozen is voor dempers van Fox. Natuurlijk uit het topsegment. De 38 Factory Grip2 voorvork en X2 Factory achterdemper hebben alle instelmogelijkheden die je kunt wensen. Overweeg je een fiets als deze aan te schaffen en ben je geen held met suspension? Zorg dan dat je iemand raadpleegt die wel van de hoed en de rand weet. Met luchtdruk, high-speed & low-speed compressie, high-speed & low-speed rebound en de mogelijkheid tot het aanpassen van de luchtkamer met tokens is de keuze reuze en raak je snel in de war.

Motor
De Specialized 2.2 motor is grotendeels gelijk gebleven aan het systeem dat gebruikt werd bij de Levo Gen2. Wel is de interne riemaandrijving en vooral de waterdichtheid van het systeem aangepakt. De motor is beter geseald en de laadpoort is volledig opnieuw ontwikkeld om indringen van water tegen te gaan.

De grootste verandering zien we bij de TCU, het brein van de fiets en alle kabels die daaraan vast hangen. De kabelboom is verder versimpeld en de TCU opnieuw ontwikkeld. Deze bevat nu een scherm dat dienst doet als compacte fietscomputer. De velden zijn naar wens vorm te geven via de Mission control app en bevatten een aantal mooie features. Zo kun je een hartslag sensor koppelen. Deze communiceert met de vermogensmeter in de motor en bepaalt zo afhankelijk van je hartslag of je meer of minder ondersteuning ter beschikking krijgt.

Ook is er de “Live Consumption” functie welke je met lichte dwang laat weten hoe je de actieradius kan vergroten. Het controlepaneel is relatief klein, maar de cijfers zijn zeer duidelijk en makkelijk afleesbaar. Ook kun je ze zelf groter dan wel kleiner maken. Scrollen door het scherm doe je met de knop op de +/- ring langs het handvat. Alles bedienbaar tijdens het rijden met de handjes aan het stuur.

Afmontage
Ik mag rijden met het topmodel. De S-Works. Natuurlijk uitgerust boordevol ‘jaw-dropping’ onderdelen. Gekleurde cassette en draadloos elektronisch schakelen van SRAM XX1 AXS. Ook de dropperpost is draadloos bedienbaar. Veel andere onderdelen zijn van Specialized zelf. Denk aan een licht carbon Roval stuur, bijpassende Roval Traverse SL wielset en Specialized Butcher/Eliminator banden combinatie. Grips en stuurpen komen bij Deity vandaan. Vooral omdat het cool is.

De Traverse SL wielset heeft een carbon velg met 30 millimeter binnenbreedte. Een stijve doch vergevingsgezinde wielset die duidelijk tegen een stootje kan. Intern lagerwerk komt bij DT-Swiss vandaan, net als de spaken. De banden met nieuwe T9/T7 compound is een verhaal apart. Hier duiken we later nog eens in voor je, maar de moraal van het verhaal is vooral dat we bakken grip hebben. Veel mensen kiezen bij deze fietsen standaard voor Maxxis, maar dat hoeft zeker niet meer zo te zijn met de Butcher en Eliminator als alternatief.

De banden hebben een breedte van 2.6” en dat is bij een machine als deze geen overbodige luxe.

Praktijk
Het bos in dan. Zoals al aangehaald is het niet erg makkelijk om de achterdemper naar wens te tunen. De afstelling komt precies en de instellingsmogelijkheden zijn gigantisch. Na een aantal ritten heb ik het voor elkaar en rijdt de fiets zoals ik dat zou willen. Hoe fietst dat dan? Laten we beginnen met de klimmen. Daar, waar het e-bike gedeelte aangesproken wordt. De motor is fluisterstil en idioot soepel. Eigenlijk nooit krijg je de ‘duw in de rug’ die sommige andere systemen geven wanneer je op lage snelheid over de paden laveert. Het systeem voelt goed en zeer natuurlijk aan en zeker in Eco modus is het absoluut nog fietsen. De trailmodus zal in de praktijk verreweg het meest gebruikt worden. Hierbij is de actieradius ruim voldoende terwijl de fiets je zeer goed helpt wanneer dat nodig is. Wel moet je nog steeds echt blijven klimmen. Als een zak zand in het zadel jezelf omhoog laten slepen gaat niet. Dan kom je simpelweg niet boven. Heb je een uurtje vrij en wil je gewoon zo vaak als kan naar boven dan kies je via de app ‘shuttlemode’. Alle registers gaan open en binnen no-time sta je weer boven.

Het grootste pluspunt is vooral dat de fiets zeer goed aanvoelt wat je doet. Je hebt nooit het idee dat de fiets er met je vandoor wilt. Klimmen is mooi, maar je rijdt omhoog om naar beneden te kunnen. En eerlijk is eerlijk. Deze fiets blinkt niet uit op een vlak parcours. Het gewicht is ten opzichte van generatie 2 duidelijk toegenomen. 23,7 kilo meten we na. De forse vork en bijvoorbeeld banden zijn hier deels de oorzaak van.

Inklikken en rijden. Wat valt op? Vooral dat hoe harder je rijdt, des te beter de fiets aanvoelt. We rijden zo veel als we kunnen over wortelpaden en ruwe afdalingen vol sprongetjes en drops. De achterdemper en het bijbehorende veersysteem zijn echt flink verbeterd vergeleken met de vorige versie. De manier waarop de demper aanspreekt in het eerste deel van de veerweg is smullen. Worteltapijten worden vlak getrokken en je houdt snelheid op plaatsen waar andere haperen. Letterlijk.

Ook valt op dat op lage snelheid het gewicht duidelijk voelbaar is. De fiets ‘drukt door’ tijdens het remmen. Een typisch e-bike ding. We klokken een kleine 1500 hoogtemeters in turbomodus en zo’n 2000 in gemixte eco/trail mode. Ruim voldoende voor een dagje fun. Een range extender of batterijwissel is niet aan de orde. De batterij zit in de onderbuis weggewerkt. Eerder zat deze ook echt verstopt achter de motor, nu is deze met 1 inbusboutje los te draaien. Wisselen lijkt me trouwens niet nodig. 4 a 5 rijplezier is geen enkel probleem.

Sommige onderdelen zoals de aangepaste Magura MT7 hendels, de banden en AXS zadelpen zijn een luxe, maar maken de fiets echt beter. De rechte hendels voelen veel directer aan en geven meer remkracht. De banden hebben we al aangehaald. De wielen waar ze op gemonteerd zitten zijn vooral zijdelings erg stijf. Dit zien we wanneer we wat slowmo filmpjes maken waarbij zowel de achterbrug als het achterwiel nauwelijks vervormen bij impact.

Prijs
Het stuurgedrag, de idioot goede vering, de haast geruisloze motor en makkelijke te bedienen TCU met zijn slimme functies. Eigenlijk is deze fiets echt helemaal af. Er is nauwelijks iets op aan te merken, behalve dat ik liever een iets afgeslankte versie zou zien. 20, 21 kilo maximaal. Blijft over de prijs. Want eigenlijk is dat het enige wat echt buitenaards is aan deze fiets. Leverbaar in een pro en sworks versie. Waarbij de laatste, en geteste versie €13.999 moet gaan kosten. Hiermee is het de duurste massa-productie e-mtb die je kunt bestellen. In mijn ogen een prijs die nauwelijks te rechtvaardigen is als je het vergelijkt met de concurrentie. Want ja, een eigen motor, volledig ontwikkelingscentrum in Zwitserland met bij ieder kopje koffie een stuk Toblerone. Maar ook SRAM AXS en een carbon stuur. Iets waarvan ik me heel erg afvraag of je dat op een e-bike echt nodig hebt. Ik denk het niet.

Nu is Specialized niet de enige die idiote prijzen vraagt voor zijn fietsen. Ik zocht er een paar op om het in perspectief te plaatsen.

Conclusie
Ja, dit is echt één van de beste e-bikes die er op de markt is. Alles is superslick, naadloos afgewerkt en haast geruisloos, maar toch ondersteuning. Helaas blijft elke rit de idiote vraagprijs als een soort duiveltje op mijn schouder zitten. Want als deze fiets bijna 14k moet kosten, wat vragen we dan voor Gen4 en 5? Hoe goed moet een fiets zijn om die prijs te rechtvaardigen? Zolang deze S-Works verkocht wordt zullen dit soort prijzen blijven of zelfs stijgen. Buiten de S-Works en Pro versie welke in beperkte oplage en rondom eind april leverbaar zullen zijn komen er naar verwachting later in het jaar nog betaalbaarder versies zoals we van Specialized gewend zijn. Generatie 3 voor de normale mens zeg maar. Want ja, je wilt hem. Het is nu eenmaal de benchmark. Nog steeds.

Specialized Levo Gen3 S-Works €13.999. Meer informatie: specialized.com

.

Benieuwd naar het volledige aanbod mountainbikes op Findyourbike? Klik dan op onderstaande button

CategoriesReviews

Review: Liv Avail Advanced Pro 2

Liv is het zusje van Giant. Fietsen met een geometrie speciaal voor vrouwen. Het verschil zit ʼm onder meer in een smaller stuur en een kortere zitbuislengte, die ook net wat rechterop staat. Hierdoor ontstaat er een lagere instap en zit je wat rechter op het zadel voor meer comfort. Dit laatste wordt ook geholpen door de relatief hoge balhoofdbuis. Sinds een aantal jaren is er de Avail Advanced-serie met een endurance geometrie voor langere ritten. Findyourbike heeft samen met Fiets.nl deze fiets getest en onze mening hierover gedeeld in dit artikel. 

Wij testen de Liv Avail Advanced Pro 2. Er is dus ook een Pro 1. Het verschil? De 1 is afgemonteerd met SRAM Force eTap AXS en Giant SLR 1­ wielset, en kost 4999 euro. De Pro 2 wordt afgemonteerd met Shimano Ultegra, altijd goed. De fiets wordt standaard geleverd met een 11­34 cassette, wat voor de Nederlandse onder­gronden misschien wel wat overdreven is, maar het zegt wel iets over de veelzij­dige inzetbaarheid van de fiets. De overi­ge onderdelen zijn van het eigen merk Giant.

Liv Avail Advanced Pro 2
Wat verder opvalt zijn de tubeless 32 millimeter banden en de schokabsor­berende D­Fuse zadelpen, die beide voor extra comfort zorgen. Dit maakt boven­dien dat de fiets geschikt is voor allerlei soorten ondergrond, van asfalt tot gravel tot kasseienstroken. Levert dit het echte racegevoel op? Eigenlijk niet. Daarvoor moet je er dan even zelf 25 millimeter bandjes opleggen en eventueel een aan­tal spacers onder het stuur verwijderen voor een meer racehouding. Of misschien toch voor een model met een race geo­metrie kiezen.

De Avail als naam gaat al een paar jaar mee. In 2019 is er een nieuwe uitvoering van gekomen. Voor komend seizoen heeft de Advanced Pro 2 nieuwe wielen met heerlijk hoge velgen. Onze testfiets kwam in een chique, ‘kameleon’ kleurschake­ring van donkerpaars naar donkerblauw met glimmende afwerking. Daar werden wij heel blij van…

Met de ‘dikke’ banden en schijfremmen weegt de Avail Advanced Pro 2 compleet zo’n 8,3 kilogram. Niet heel licht, maar het geeft wel een stabiel gevoel. Mocht er een windvlaag van opzij tegen de 42 millimeter hoge velgen beuken, dan heb je niet meteen het gevoel van de weg ge­blazen te worden. Als extraatje zit er een RideSense Bluetooth sensor op, een snel­heids-­ en cadansmeter in één. Scheelt weer een metertje op je fiets.

klik hier voor de review van Fiets Magazine

Benieuwd naar het volledige aanbod racefietsen op Findyourbike? Klik dan op onderstaande button

CategoriesReviews

Getest door Fiets: S-Works Aethos, onopvallend maar toch uniek

Fiets.nl mocht een paar weken rijden op de Specialized S-Works Aethos. Dit is een fiets waar een behoorlijk prijskaartje aanhangt. Hiervoor heeft Fiets een aantal weken uitgetrokken om deze fiets eens goed onder de loep te nemen. In de grootste maat (61) werd deze fiets getest, met een gewicht van 6,34 kilo op het display. In samenwerking met Findyourbike zijn de resultaten van deze test hieronder beschreven. 

Collega Hans Becking testte vorig jaar al in oktober als een van de eersten de S-Works Aethos. De fiets was toen nog 1300 euro goedkoper, lang leve de bijwerkingen van corona! Zelden zagen we hem met zo’n big smile op de fiets zitten, ondanks dat hij de halve dag in de stromende regen reed. Maar ja, hij is een lichtgewicht profrenner en deze fiets past hem als een latex handschoen. Ik daarentegen ben maar een gewone wielertoerist, heel veel kilo’s zwaarder en ook nog eens een paar maten langer. Ik was benieuwd of mijn ervaring hetzelfde zou zijn. Is zo’n lichtgewicht klimfietsje ook een aanrader voor de ‘gewone’ liefhebber?

Wat is dat voor fiets?

“Hé, heb je weer een nieuwe testfiets? Wat is dat voor een ding?”, vroeg een fietsmaatje me. Voor hem pleit dat we al aan het rijden waren. Hij kon er dus niet even rustig omheen lopen. Voor de grap zei ik dat we dit keer een anoniem Chinees frame aan het testen waren. Vond hij interessant en geloofwaardig. 90 Kilometer later, op het marktplein van Hoorn kwam hij er pas achter dat ik op een van de duurste fietsen van Specialized zat en je voor de prijs van deze Aethos bijna drie keer zijn Reacto kon kopen. Ik vond het erg grappig. Want ik ben gewend geraakt aan logo’s met schreeuwerige koeienletters, opvallende aerokenmerken, zoefende hoge carbon velgen en bijzondere paintjobs die tegenwoordig schreeuwen: “Kijk mij eens mooi, nieuw en duur zijn!”

Specialized doet daar vaak vrolijk aan mee. Een Tarmac SL7 herken je op een kilometer afstand. Maar met de Aethos hebben ze een andere weg bewandeld. En niet alleen qua uiterlijk. Nee, de Aethos is best een gewaagd project. Gewaagd, omdat dit een hele prijzige fiets is, die dat van een afstand totaal niet uitstraalt. Alsof je een dikke Mercedes AMG koopt en zegt, zet er maar wat minder opvallende velgen onder. Oh, en dat logo met die ster mag er ook wel af!

Het is een fiets die niet meedoet aan de aero wedloop. Waarbij het niet gaat om snelheid, stijfheid en wattagewinsten. Geen moeilijk systeem met geïntegreerde kabels, die het onderhoud lastiger maken. Dit is een poging van de Amerikanen om de ultieme fiets-fiets te maken. Eentje waar je gewoon heerlijk op rijdt, zonder te kijken hoe hard je gaat. Genieten van het rijden zelf. Met zo min mogelijk poespas, maar ook zo min mogelijk gewicht. Want dat is waar deze fiets vooral in uitblinkt. Mijn maat 61 klokt net even boven de 6 kilo. Met zwaardere banden dan af-fabriek (geen Cotton uitvoering), dubbelzijdige vermogensmeter en een fietscomputermount op het stuur. Het kan dus nog lichter.

Techniek

Op dat plein in Hoorn stonden een Reacto, een Propel, een Sytemsix en deze Aethos op een rij. De hoofden draaiden om, vooral om naar die snelle aerobakken met hun hoge velgen te kijken. De Aethos viel niet-kenners totaal niet op. Maar kijk je wat langer, dan zie je hoe geweldig mooi deze fiets is gemaakt. De remleidingen lopen vanuit het stuur naar frame en voorvork. Daar verdwijnen ze supernetjes in een geleider. De vork is een plaatje, de Alpinist CLX Disc wielen zijn belachelijk licht en sterk. 1248 gram en geschikt tot 125 kilo! Handgemaakt, met DT Swiss spaken en body, Roval naven, carbon velgen met 33mm hoogte en een binnenbreedte van 21mm. Ze lopen echt als een zonnetje, heerlijk. Mag ook wel, want een los setje kost maar liefst 2600 euro.

Maar het frame is het echte kunststukje. Een maat 56 weegt slechts 585 gram. Dat is bizar licht, maar niet uniek. Wel uniek is dat ze dit in massa-productie kunnen en dat de gewichtslimiet op 125 kilo ligt. Ze hebben er dus alle vertrouwen in dat de fiets ondanks het geringe gewicht toch voldoende sterk is. Het bracket bevat een set Dura-Ace lagers, met schroefdraad (Hoera!), om de 52-36 (doet u mij maar liever 50-34) Dura-Ace crank te borgen. Die is voorzien van een dubbelzijdige vermogensmeter. Tof, maar voor een fiets-fiets waar het niet om snelheid gaat, zou die er voor mij niet per se op hoeven.

Het frame is werkelijk prachtig (ok, subjectief) gespoten. In een soort half weggeschuurde paarse kleur. Die heel goed past bij de goudkleurige decals. Door de verf heen zie je nog wat van het carbon. Op deze fiets moet je even goed zoeken naar het merk. Geen Specialized of S-Works in schreeuwletters of de schuine buis. Een heel subtiel S-Works logo op de bovenbuis verklapt het merk. Het typeplaatje vind je alleen aan de binnenkant van de voorvork. Ook al zo’n fraai detail.

De fiets is, uiteraard, verder ook afgemonteerd met toponderdelen. Een superlichte zadelpen, S-Works Power zadel, carbon stuur uit eigen stal en een lekker Supacaz stuurlint. Zelfs de steekassen zijn mooi! We zijn ondertussen gelukkig zover dat fietsen met schijfremmen er ook mooi en sierlijk uit kunnen zien. Daar is deze fiets het levende bewijs van.

Praktijk

Maar dan de praktijk. Een fiets zo licht als deze, in een maat 61 voor een gast van 100 kilo. Gaat dat werken? Voel je dat überhaupt? Deze fiets is twee kilo lichter dan de meeste andere fietsen waar ik op rijd. Maar op het totaalgewicht van renner/fiets is dat bijna te verwaarlozen. Op pad dus maar, om dat zelf te ondervinden.

Ik geef toe. De eerste meters vond ik best spannend. De Aethos kost in deze uitvoering 13 mille! Die wil ik graag weer in 1 stuk inleveren bij de importeur. De eerste trap voel je direct het gewichtsverschil. Het is bijna niet te beschrijven. Zo lichtvoetig, het stuurt zo licht, maar ik voel ook duidelijk dat het niet het stijfste frame uit de S-works stal is. Vreemd genoeg verdwijnt dat laatste gevoel als eerste. Na een paar kilometer ben je gewend aan wat speling onder de kont. Dat de zadelpen er een heel end uit moet maakt de boel natuurlijk ook niet stijver. Maar na een paar kilometer voel je dat eigenlijk niet meer. Wat overblijft is comfort, heerlijk. En deze fiets loopt als niet een renpaardje, maar als een veulentje dat voor het eerst in de wei mag. Dat voel je natuurlijk vooral bij het omhoog gaan. En zeker als je uit het zadel komt. Een gooi- en smijtfietsje is het. Haaks de bocht door, even aanzetten en je bent weer op snelheid.

Ik leg de fiets in de achterbak (durfde hem niet op de fietsdrager te zetten) en rijd richting de Posbank. Daar komt hij pas echt tot zijn recht. Je voelt dat de combinatie van zo’n licht frame en de topwielen gemaakt zijn voor het betere klimwerk. Schakelen gaat uiteraard probleemloos. De 11-speed Di2 uitvoering van Dura-Ace is het beste wat er op de markt te koop is. De vermogensmeter is gekoppeld aan mijn fietscomputer en ik trek even lekker door naar boven. Een nieuw PR. Sta ik nog steeds niet mee in de top 1000, maar dat ligt aan mij.

Dan naar beneden. Oei, dat is even wennen. Daar merk je toch echt wel dat dit frame in deze maat wat minder stijf is dan de moderne aerobakken van tegenwoordig. Ik denk echt dat het veel te maken heeft met de framemaat. De balhoofdbuis is in deze maat 61 ruim 20 centimeter hoog. Dat is bijna 7 centimeter langer dan bij een maatje 54. Uiteraard levert dat meer flex op. Vergeleken met een fiets van 10 jaar terug rijdt deze Aethos alsnog prima naar beneden, maar voor mij zit de kracht toch vooral in het omhoog fietsen en in het heerlijke comfort op lange ritten.

Kopen?

Poe, hij kost 13 mille hè. Dat is dertienduizend euro!! Voor een fiets, niet eens een elektrische. Eigenlijk te gek voor woorden. Maar Specialized is hier allang geen uitzondering meer in. En ze gaan als warme broodjes over de toonbank, dus kennelijk is er een markt voor. Stel dat ik niet op een euro meer of minder hoefde te kijken, zou ik hem dan kopen? Nee, dan zou ik toch eerder voor de SL7 gaan. Ik houd toch teveel van die rappe clubritjes en het keiharde gevoel van een aerofiets. Maar mocht ik 3 maten kleiner en 30 kilo lichter zijn, dan zou deze Aethos hoog op mijn wensenlijstje staan! En sowieso dubbele kudos voor het merk dat fietsen maakt waar lange Hollanders ook op passen.

 

Dit artikel is geschreven door onze partner Fiets.

CategoriesReviews

Getest door Fiets.nl: De Rockrider XC 900

Racefietsen, Mountainbikes en E-bikes, alles wordt steeds duurder. Hierin is het prijsverschil met merken die direct online aan de consument verkopen soms zo groot dat het moeilijk uit te leggen is. Afgelopen maanden reedt Fiets.nl een aantal hardtails waarvan de prijs op papier in overeenstemming lijkt te zijn met wat je krijgt. De Rockrider XC 900, afkomstig van Decathlon, is meteen recht op het geld af en is door Fiets.nl beoordeeld.


Je vraagt je misschien af voor wie deze Rock rider precies bedoeld is. De beginner, zou je denken. Vooral omdat je ongelooflijk goed materiaal krijgt voor een “kleine” prijs. Maar mijn gevoel zegt dat de echte beginner beter naar een speciaalzaak kan gaan. Daar betaal je waarschijnlijk meer, maar de ‘educatie’ die je krijgt in de vorm van uitleg en advies is van cruciaal belang om uiteindelijk goed op weg te kunnen. Denk aan simpele dingen als de afstelling van de zitpositie, de instelling van de voorvork, of het in- en uitklippen. Dingen waar je misschien niet aan denkt als je je nieuwe liefde afrekent bij de zelfbedieningskassa.

 

De Rockrider XC 900 is naar mijn mening dan ook vooral voor de ervaren fietser die weet wat hij nodig heeft en rationeel winkelt in plaats van op emotie. De Rockrider is zeker een mooie fiets. Heel gewoon ook. Hij kost 1749 euro. Daarvoor krijg je een volledig carbon frame en een zeer degelijke, complete SRAM GX Eagle afmontage – dus geen gerommel met een goedkope cassette of shifter. Ook op de andere onderdelen is niet bezuinigd. De RockShox Reba RL met eigen lockout is een van de betere vorken in zijn prijsklasse, en de Franse Mavic Crossmax wielen zijn ook solide. Als we de kosten van de afzonderlijke onderdelen optellen, krijg je het frame voor een spotprijs. De fiets weegt net geen 11 kilo: geen vlieggewicht, maar in deze categorie is het heel behoorlijk.

 

In het bos moeten we er nog aan wennen. Keith Bontrager, oprichter van het gelijknamige fiets- en onderdelenmerk, sprak ooit de woorden: “Sterk, licht, goedkoop: kies er twee uit.” In dit geval is dat duidelijk goedkoop en sterk. Het frame maakt een solide indruk. Ook de stijfheid is dik in orde. Als je uit het zadel stapt, wil de fiets meteen vooruit. Een lichtere wielset geeft dit gevoel een extra boost. Tegenwoordig willen we graag dat een frame licht, comfortabel en stijf is. Maar nogmaals, die combinatie vind je bijna nooit in één frame. De basis van de XC 900 is bijzonder stijf, waardoor hij heel direct stuurt. Maar het comfort is laag. Als je over flow trails fietst, houd je het tempo er goed in. Kom je reminsnijdingen of wortels tegen, dan kost het behoorlijk wat moeite om de fiets op het rechte pad te houden. De dikke buizen van de achtervork buigen weinig door en dat voel je.


Decathlon staat erom bekend slim te besparen op details. Zo hebben de Fransen hun eigen lockout bedacht: geïntegreerd in het handvat en los verkrijgbaar voor slechts 30 euro. Je hoeft er maar aan te draaien en de vork veert, of niet. Echt geraffineerd is het niet.


Het systeem heeft de nodige speling en veert soms uit. Maar met wat kleine aanpassingen is de lockout toch een must. De Level T remmen van SRAM voelen krachtig aan. Ze zijn “aan” of “uit”. Maar ondanks dit prettige gevoel is de remkracht beperkt. Prima in Nederland, niet voor alpine ervaringen. De Mavic velgen zijn naar moderne maatstaven vrij smal. De achternaaf heeft een rammel zoals je zelden hoort in deze prijsklasse. Mooi, weer een tientje bespaard op een bel. Andere onderdelen zoals zadel en handvatten zijn erg eenvoudig en niet echt comfortabel.


Iets om op te letten is de maatvoering. De bovenbuis loopt behoorlijk taps toe, ook op het punt waar de zadelpen bevestigd is. Dit maakt de zitbuis en daarmee de framemaat klein. Vergeleken met andere fietsen van dezelfde maat, steekt de zadelpen zo’n 4 tot 5 centimeter uit. Neem bij twijfel een maat groter.

Benieuwd naar het volledige aanbod Mountainbikes op Findyourbike? Klik dan op onderstaande button

 

CategoriesReviews

Review: Liv Avail Advanced Pro 2

Liv is het zusje van Giant. Fietsen met een geometrie speciaal voor vrouwen. Het verschil zit ʼm onder meer in een smaller stuur en een kortere zitbuislengte, die ook net wat rechterop staat. Hierdoor ontstaat er een lagere instap en zit je wat rechter op het zadel voor meer comfort. Dit laatste wordt ook geholpen door de relatief hoge balhoofdbuis. Sinds een aantal jaren is er de Avail Advanced-serie met een endurance geometrie voor langere ritten.

Lees de volledige review van de Giant Liv Avail Advanced Pro 2 bij onze partner Fiets Magazine

klik hier voor de review van Fiets Magazine

Benieuwd naar het volledige aanbod racefietsen op Findyourbike? Klik dan op onderstaande button